ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ဇာတိခ်က္ေျခြရြာေလး၏ ထူးျခားေျပာင္းလဲတာေတြကို ေတြးေန
ပါေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္အသိဦးေႏွာက္ထဲစြဲျပီးပါလာသူက ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီသမား
ေလး ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္းပင္ ။ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနေပမဲ့ ေက်ာင္းဆရာတစ္ျဖစ္လည္း
ေမာင္ဖိုးေဇာ္ .......။မိမိအေပၚတြင္ ဘ၀တူ လူအခ်င္းခ်င္း ေစာ္ကားေမာ္ကားကာ
ဘာသာ ၊သာသနာအတြက္ အလွဴအတန္းတြင္ နည္းနည္းမွ လက္မေႏွးတဲ့ ေမာင္
ဖိုးေဇာ္ ..............။သေဌးသမီးယူထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ေမာင္ဖိုးေဇာ္...................။
စသည့္ ပုစၧာေတြႏွင့္ အေျဖမသိရေသးေသာ ေမာင္ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေဆြ
မ်ိဳးေတြ အိမ္ေရာက္မွ စပ္စုဦးမည္ဟု အားခဲကာ တည္းခိုမည့္ေဆြမ်ိဳးေတြအိမ္သို ့ ခ
ရီးဆက္ေလ၏ ။
ေဆြမ်ိဳးေတြအိမ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို အားရ၀မ္းသာၾကိဳဆိုၾကေလ၏ ။ကၽြန္ေတာ္
လည္း ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရမိုးခ်ိဳး ၊ထမင္းစားကာ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ့ အလာပသလာပ
စကားမ်ားေျပာျပီး ကိုယ္လမ္းမွာ သိခ်င္မိတဲ့ဆိုင္ကယ္သမားေလး ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္း
ကို ေမးေလ၏ ။
'' အဒါပါပဲ ..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေကာင္ေလးစိတ္ဓာတ္ကို သိပ္ျပီးေလးစားတယ္ဗ်ာ "
'' ေၾသာ္...မင္းက ေမာင္ဖိုးေဇာ္ဆိုင္ကယ္ကိုမွ ငွားစီးလာတဲ့လူကိုး...အင္း...ဒီကေလး
ဟာစိတ္ရင္း စိတ္ထားေကာင္းလွတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္....အခုေခတ္လူငယ္ေတြထဲ
မွာေတာ့ ရွားမွရွားေပါ့ကြာ ''
ျပီးေတာ့ ငါ့တူ ပထမဦးဆံုးေတြ ့တဲ့တစ္ေယာက္က ငထြန္း ၊ဒီေကာင္က ဂ်စ္ကတ္ကတ္
မာေက်ာေက်ာ နဲ ့အရက္သမား ၊ထန္းရည္သမား ၊အခ်ဥ္မိတဲ့ ခရီးသည္ဆို မင္းလိုပဲ ေစ်း
ပိုုေတာင္းျပီး ဂြင္ရိုက္ေတာ့တာပဲကြ ''
'' ငထြန္း နဲ ့ဖိုးေဇာ္က တစ္ရြာတည္းသားခ်င္းေတြပဲ ....မင္းစငွားစီးလာတဲ့ ပန္းေတာရြာမွာ
ေနၾကတာ....စိတ္ဓာတ္ျခင္းကေတာ့ ဆီနဲ ့ေရလို ကြာျခားတယ္ကြ ''
'' ေမာင္ဖိုးေဇာ္ကဟာ အင္မတန္မွ ခ်ီးက်ဴးထိုက္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ပဲ ....သူဆိုင္ကယ္
စီးတဲ့ ဘယ္ခရီးသည္မဆို ေစ်းတန္ရာ တန္ေၾကးထက္ ပိုမယူဘူး ။ပိုက္ဆံမပါလည္း အလကား
လိုက္ပို ့ေပးလိုက္တာပဲ ''
'' လမ္းမွာ မင္းျမင္ခဲ့ ၊ၾကားခဲ့တာေတြက သူဘ၀အမွန္ေတြေပါ့ ''
''အိမ္မွာ ရြာကကေလးေတြကို ေငြေၾကးအဓိက မထားဘဲ အခမဲ့စာသင္ေပးတဲ့ က်ဴရွင္ဆရာေလး
ေပါ့ ေစတနာထားျပီး သင္ၾကားေပးေလေတာ့ ကေလးေတြ ရဲ ့မိဘေတြကလည္း စိတ္ခ်ယံုၾကည္
စြာ အပ္ႏွံၾကတာေပါ့ ''
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆြးမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ေျပာၾကားေနေသာ ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္းေတြကို စိတ္ပါ၀င္စား
စြာ နားေထာင္ေနမိေတာ့၏ ။ကၽြန္ေတာ္ေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္းကို သူတို ့သိသမွ်
မျခြင္းမခ်န္ ေျပာျပေလ၏ ။ထိုအျပင္ ဖိုးေဇာ္အေၾကာင္းကား နားေထာင္ေနေသာကၽြန္ေတာ္အဖို ့
ေလးစားအတုယူဖြယ္ရာ လူငယ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ စံသတ္မွတ္ရမလို ျဖစ္ေနျပီ ငါလည္း သူလို
စိတ္ထားမ်ိဳး ထားတတ္ေအာင္ က်င့္ၾကံမွ ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ၀င္လာေလ၏ ။
ဖိုးေဇာ္ကား '' လူမႈေရးနယ္ပယ္တြင္လည္း လဲေနသူထူ ၊အားငယ္သူ အားေပးကာ ၊မသိနားမ
လည္သူကို လိမၼာယဥ္ေက်းလာေအာင္လည္း သြန္သင္ဆံုးမေလး ရွိေၾကာင္း ၊ဒါေၾကာင့္ သူရြာမွာ
သာမက အျခားရြာေတြကေတာင္ အရြယ္ငယ္ေပမဲ့ ေလးစားသမႈ ရွိၾကေၾကာင္း ၊ သေဌးသမီး ရတာ
ကေတာ့ သူ၏ လံု ့လ၀ိရိယ နဲ ့မိခင္ၾကီးကို ေက်းဇူးသိတတ္စြာျဖင့္ လုပ္ေကၽြးခဲ့လို ့လို ့ေျပာရမည္ ျဖစ္
ေၾကာင္း ၊ငယ္ငယ္ကတည္းက မုဆိုးမမိခင္ၾကီးကို သေဌးအိမ္မွာ လယ္သူရင္းငွားလုပ္ျပီး လုပ္ေကၽြးျပဳ
စုခဲ့သလို ေက်ာင္းစာလည္း ေတာ္ေၾကာင္း ၊ထိုေၾကာင့္ သေဌးက ရိုးသားၾကိဳးစားတဲ့သူကို သမီးနဲ ့ေပး
စားခဲ့တာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊သေဌးသမက္ ျဖစ္ေပမဲ့ ေအာက္ေျခမလြတ္ စိတ္ၾကီးမ၀င္ပဲ သူလူပ်ိဳဘ၀က စု
ထားတာေတြနဲ ့ ၀ယ္ထားတဲ့ အခုငါတူစီးလာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကေလးနဲ ့ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ အလကားမေန
ပဲ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီဆြဲေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ သိခြင့္ရခဲ့ရပါတယ္ ။
ထိုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ရြာအလည္သြားခြင့္ၾကံဳတဲ့အခိုက္မွာ လူသာငယ္ေပမဲ့ စိတ္ထား ေကာင္းလွေသာ
ဖိုးေဇာ္လို လူမ်ိဳးကို စိတ္ထဲ၀ယ္ အမွန္တကယ္အမွတ္တရ ရွိေနေတာ့မွာပင္ ။သူကို စံနမူထားျပီး ကၽြန္ေတာ္
လည္း ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျပဳျပင္စရာေတြ ျပဳျပင္ရမယ္ .သူလို စိတ္ထားထားနိုင္ေအာင္ ၾကိဳစားၾကည့္မယ္ဟုေသာ
စိတ္နဲ့ ဇာတိရြာကေလးက ေဆြးမ်ိဳးသားခ်င္း မ်ားကို ႏွက္ဆက္ကာ ရြာတြင္ တစ္ပတ္ ေနျပီး ရန္ကုန္ျပန္ရန္
ျပင္ဆင္ေတာ့၏ ။
အျပန္တြင္လည္း အလာတုန္းကလို ဖိုးေဇာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ့ေလမလား ဂိတ္တြင္ရွာၾကည့္ေပမဲ့ မေတြ ့သျဖင့္
ေတြ ့ရာ ဆိုင္ကယ္ကို ငွားကာ ရြာမွ ထြက္လာခဲ့ေလ၏ ။လမ္းတြင္ ငွားလာေသာ ဆိုင္ကယ္သမားကို ဖိုးေဇာ္
ဆိုင္ကယ္မေတြ ့ပါလား ေမးၾကည့္မိရာ .......
''ညီေလး ....ဒီေန ့ ေမာင္ဖိုးေဇာ္ဆိုင္ကယ္ မထြက္ဘူးလား ကြ ''
'' ဗ်ာ ...အစ္ကို ''
ဆိုင္ကယ္သမားေလးက တအံ့တၾသျဖစ္သြားတာမို ့............
'' ေမာင္ဖိုးေဇာ္တစ္ေယာက္ ဒီေန ့ဆိုင္ကယ္မထါက္ဘူးလား ေမးၾကည့္တာပါ ညီ ''
'' သူကို ကယ္ရီဂိတ္မွာ မေတြ ့မိလို ့ပါကြာ ''
'' ေၾသာ္ ....ဒီက အစ္ကိုက ဧည့္သည္ထင္ပါတယ္ ....ဒါေၾကာင့္ မသိေသးတာကိုး ''
'' ဖိုးေဇာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆိုင္ကယ္အငွားမလိုက္ေတာ့ဘူးဗ် ''
'' ေဟ....ဘယ္လို ...ညီ ..ျပန္ေျပာပါဦးကြာ .. ဘာေတြ ျဖစ္လို ့လဲ ကြ ''
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္၀န္းႏွစ္ဖက္ လင္းကြင္းပမာ ျပဴးက်ယ္သြားျပီး အ့့ံၾသသြားရပါ၏ ။
'' ဟုတ္တယ္ အစ္ကို ဖိုးေဇာ္သာ မဟုတ္ဘူး ။ငထြန္းဆိုတဲ့ ေကာင္ေကာပဲ ႏွစ္
ေယာက္စလံုး ဘယ္ေတာ့မွ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီ ထြက္နိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ''
'' ေဟ....ဘာ....ဘာျဖစ္လိုလဲ ''
'' ဖိုးေဇာ္ကို ငထြန္းက ဓားနဲ ့ထိုးလို ့ဖိုးေဇာ္က ေသျပီ .....ငထြန္းကေတာ့ လူသတ္
မႈ နဲ့ ရဲက ဖမ္းသြားျပီ ....ဒါေၾကာင့္ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘယ္ေတာ့မွ ကယ္ရီ မ
ထြက္နိုင္ေတာ့ဘူး ေျပာတာပါ ''
ေဟ.... ဖိုးေဇာ္ကို .....ငထြန္းက သတ္လိုက္တာ ....ဟုတ္လား ''
နားထဲသို ့ မိုးၾကိဳးသြားနဲ ့ခြင္းလိုက္သလို ကၽြန္ေတာ္ ထင္မွတ္လိုက္မိတယ္ ။
'' ေဟ...ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလကြာ ''
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာ ဖိုးေဇာ္အတြက္ ရင္ထဲမေကာင္းစြာနဲ ့ညီးညဴလိုက္မိတယ္ ။
မ်က္၀န္းထဲမွာလည္း ဖိုးေဇာ္ရဲ ့မြန္ရည္ရွင္းသန္ ့တဲ့ အျပံဳးမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေယာင္
ေနမိတယ္ ။
'' ေကာင္းတယ္ အစ္ကိုၾကီးရ ဒီလို လူတြင္က်ယ္လို ေကာင္မ်ိဳးနဲ့ ေနရာတကာမွာ အ
ရည္ေလး၀င္တာနဲ ့လူမိုက္လုပ္ခ်င္တဲ့ ေကာင္ေတြ ေလွ်ာ့နည္းသြားတာ က်ဳပ္တို ့အတြက္
ေတာ့ ၀မ္းသာစရာပဲေပါ့ ''
'' ေဟ....ဘာျဖစ္လို ့လဲ ညီရာ ''
'' ဒီေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ရွိေနတာ က်ဳပ္တို ့ဂိတ္အတြက္ေတာ့ စားေပါက္အပိတ္ဆံုးဗ် ''
'' အထူးသျဖင့္ ဖိုးေဇာ္လို ေကာင္ရွိေနတာ ပိုဆိုးတယ္ ...ကံေကာင္းေထာက္မလို ့
သေဌးသမီးနဲ ့ရထားျပီး မေနတတ္ ၊မထိုင္တတ္ ေနရာတကာ လူတြင္က်ယ္လုပ္ျပီး
မ်က္ႏွာယူေနတာေလ ''
'' ခရီးသည္ဆိုလဲ ခရီးသည္မို ့သူမ်ားေတာင္းထားတဲ့ ေစ်းထက္ ေလွ်ာ့ယူျပီး လိုက္ေတာ့
တာပဲ...သူအိမ္မွာ ငတ္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ ''
သူကအဲ့လို ေစ်းေလွ်ာ့ယူျပီးလိုက္ေတာ့ က်ဳပ္တို ့ကယ္ရီသမားေတြဆို ခရီးသည္ေတြဆို
တာ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး ''
'' ဒါဆိုလည္း ငါ့ညီတို ့က သူယူတဲ့ေစ်းအတိုင္းပဲ ယူေပါ့ ကြာ ဒါဆို ခရီးသည္ေတြက စီးၾက
မွာပါကြာ ''
'' ဟာ....ဒီလိုယူလို ့ ဘယ္ျဖစ္မလဲ...ဒီေကာင္က အမ်ားအထင္ၾကီး ၊ေလးစားခံခ်င္လို ့ ေစ်း
ေလွ်ာ့ယူတာ ...ဒီေကာင္ဘ၀က အိမ္မွာ ဘာမွပူရတာ မဟုတ္ဘူး သေဌးသမီး ရထားတာ
ေလ ....က်ဳပ္တို ့ကမွ တစ္ေန ့လုပ္မွ တစ္ေန ့စားရတာ ဒါေတာင္ နပ္မမွန္ခ်င္ဘူး ''
''ဒီေကာင္ အဲ့လို ေစ်းေလွ်ာ့ယူေတာ့ ေနာက္ဆံုး က်ဳပ္တို ့ကယ္ရီေတြ လူစီးနည္းသြားရတာေပါ့
ခုေတာ့....လူတြင္က်ယ္ ၊လူအထင္ၾကီးေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ သူစရိတ္နဲ ့သူသြားျပီ ''
ေမာင္ဖိုးေဇာ္၏ မေကာင္းသတင္းမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္မၾကားခ်င္ေပမဲ့ ၾကားေနရေတာ့တယ္ ။
ကယ္ရီေကာင္ေလးကေတာ့ သူရင္ထဲက မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို ဆက္လက္ ရင္ဖြင့္ေျပာျပေန
ဆဲပင္ ။
'' ဟိုေကာင္ ငထြန္းလည္း ဘာထူးလဲ ၊အရက္ကေလးက တျမျမနဲ ့....ဂိတ္မွာ လူမိုက္လုပ္ေနတာ
သူကိုပဲ တေလာကလံုး ေၾကာက္ေန၇တာ ''
''
ဘယ္လို ခရီးသည္မ်ိဳးပဲ လာလာ သူလိုက္လိုက္ရမွ ေစ်းလည္း တင္ခ်င္သလို တင္ျပီးေျပာပလိုက္
ဘယ္လို ခရီးသည္မ်ိဳးပဲ လာလာ သူလိုက္လိုက္ရမွ ေစ်းလည္း တင္ခ်င္သလို တင္ျပီးေျပာပလိုက္
တာ ၾကာေတာ့ က်ဳပ္တို ့ကယ္ရီေတြကို ခရီးသည္ေတြက မစီးရဲၾကေတာ့ဘူး ''
' ၾကာရင္ ....ဒီေကာင္ႏွစ္ေကာင္ လုပ္ေပါက္ေၾကာင့္ က်ဳပ္တို ့ထမင္းငတ္ေပါက္ပဲ ''
'' ခုေတာ့ အားလံုး ရွင္းသြားျပီဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို ့အတြက္ အသက္ရွဴေခ်ာင္ရေတာ့မွာေပါ့ ''
'' ဒါနဲ ့...ေနပါဦး ..ေမာင္ဖိုးေဇာ္က ငထြန္းက ဘာလို ့သတ္ရတာလဲ ...ငါ့ညီ သိလား ''
'' သိတာေပါ့ ဗ်ာ .....ဒီႏွစ္ေကာင္က က်ဳပ္နဲ ့တစ္ရြာတည္းသားေတြပဲ ပန္းေတာရြာမွာ ေနၾကတာ
ဖိုးေဇာ္က ၇ြာထိပ္က ၊ ငထြန္းက ရြာလယ္က ၊က်ဳပ္က ရြာအေနာက္ပိုင္းက ဗ် ''
'' ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လူအထင္ၾကီးခံျပီး ၊ဘယ္ေနရာမဆို လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ေကာင္နဲ ့ ေနရာတ
ကာ အမဲဖ်က္ဖို ့ေခ်ာင္းေနတဲ့ေကာင္ ေတြ ့ၾကတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ ''
ညခ်စ္သူ ( ခံစားေရးဖြဲ ့တင္ျပသည္ ) ။
ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ( ေမွ်ာ္ )
