ေရွးလူၾကီးမ်ား၏ ဆိုရိုးစကား အရ " စာမတတ္သူ ၊ စာမဖတ္သူသည္ မ်က္စိကန္း ေနသူျဖစ္သည္ '' ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္ကိုမွတ္သားခဲ့ရဖူးပါသည္ ။အသိပညာရွိဖို႔ ဦးေႏွာက္ကို ေကၽြးရမယ္႔အစာဟာ " စာဖတ္ျခင္း " ပါပဲ။အေတြးအေခၚ ရင္႔က်က္တည္ၿငိမ္ေအာင္စာအုပ္ေကာင္းေတြမ်ားမ်ားဖတ္ရမယ္။
ဖတ္ၿပီးသမွ် ျပန္စဥ္းစားၿပီး ေတြးရမယ္။ စဥ္းစားရသမွ် အိုင္ဒီယာ ေတြကိုလက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္
ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။စာအုပ္မ်ားသည္ စိတ္၏ အဟာရျဖစ္သည္။စာဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ ညည္းညဴ
ေျပာဆိုတက္သူဟာ တိုးတက္ရွင္သန္ျခင္းတံခါးကို အၿမဲပိတ္ထားခ်င္တဲ႔သူနဲ႔ တူပါတယ္။''စာအုပ္ ၊ စာေပ လူမိတ္ေဆြ '' ဆိုတဲ့ျမန္မာစကားပံု ႏွင့္အညီ မိမိတို့အား အရာရာကို သြန္သင္ဆံုးမေပးေနသည့္အရာမွာ စာအုပ္ေကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။
စာမတတ္သူသည္ တံခါးေပါက္မပါေသာ အိမ္နဲ ့တူ၏ ။အျပင္သို ့ဘာမွ မျမင္ရ ။ စာတတ္ျပီး စာမဖတ္သူသည္ တံခါးေပါက္ရွိပါလွ်က္ မဖြင့္ေသာအိမ္နဲ ့တူ၏ ။ အသိပညာတံခါးပိတ္လွ်က္ ရွိ၏ ။ စာဖတ္ျခင္းသည္ လူတို ့အတြက္က်ယ္ျပန္ ့ေသာ ဗဟုသုတ ၊အၾကားအျမင္ရေစ၏ ။ စဥ္းစားဆင္ျခင္နိုင္ေသာ ဥာဏ္ပညာကိုလည္း ျဖစ္ေစ၏။စာတက္သူသည္ ဘဝအလင္းတံခါးကို အခိ်န္အခါ
မေရြးဖြင့္နိုင္သူျဖစ္သည္။ဘဝအလင္းတံခါးကို ဖြင့္နိုင္ရန္ လူတိုင္းသည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ေက်ာင္းေန ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားရင္းစာတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားလာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။စာတက္ျခင္းျဖင့္ အသိပညာတံခါးမ်ား ၊ အတက္ပညာတံခါးမ်ားကို ဖြင့္နိုင္သည္။ စာတက္ျခင္းကို အေျချပဳ၍ အနာဂတ္တြင္ ၾကီးမားေသာ ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာမ်ားကို ရရွိခံစားနိုုင္သည္။ ဘဝအေျခအေန လြန္စြာ ျမင့္
တက္လာနိင္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ စာတက္ျခင္းကို အေျချပဳ၍ စာဖတ္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
စကားလိမၼာ ေျပာဆိုရာ၌ စာသည္ ဂုဏ္သေရတင္႔ေသာ အဆင္တန္ဆာ ျဖစ္လာ၏။ စာကေပးေသာ စြမ္းရည္ကား လုပ္ငန္း ေဆာင္တာတို႕ဆံုးျဖတ္သည္႔အခါ အေရးပါလာ၏။ အေၾကာင္းမူ တစ္ခုျခင္းေသာ အေၾကာင္းအရပ္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္သူတို႔သိနားလည္တတ္၊ ခန္႔ခြဲတတ္ၾကသည္ မွန္ေသာ္လည္း အေထြေထြ ႏွီးေႏွာတိုင္ပင္မႈ၊ အေရးႀကီး ကိစၥႀကီးငယ္တိုု႔
အတြက္ စီမံႀကံဆမႈ ျပဳရမည့္အခါတို႕တြင္ စာေပႏွံ႔စပ္သူတို႔ထံမွသာအေကာင္းဆံုးအႀကံဥာဏ္မ်ား
ထြက္လာတတ္ေသာေၾကာင္႔တည္း။
စာဖတ္ျခင္းဟာ ဗဟုသုတ ႀကြယ္ဝရုံသာမ ေကာင္းဆုိးႏွစ္တန္ ေဝဖန္ခြဲျခားႏုိင္ပါတယ္။ စာအဆီကုိ စား၍ အသားကုိ ျမဳိလွ်င္ အလိမၼာပုိမည္မုခ်ေပတည္း။''ဗာဟုႆဥၥ၊ သိပၸဥၥ'' ဗဟုသုတအၾကားအျမင္မ်ားျခင္း၊ အတတ္ပညာရွိျခင္း၊ တတ္ေျမာက္ျခင္းသည္ 'မဂၤလာ' မည္ေၾကာင္းျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သကဲ့သုိ႔ပင္ စာအုပ္စာေပမ်ားစြာ ဖတ္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို့ဘဝကို ပိုမိုတိုးတတ္ေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀အျဖစ္ တည္ေဆာက္
နိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။
အခုအခ်ိန္မွာ စာေပေတြကိုသင္ၾကားတတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ဖတ္မွတ္ေလ့လာျခင္း ၊မရွိေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါဘူး ။ရွင္ဒိသာပါေမာက္ ဒါမွမဟုတ္ ပံ့သကူ မေထရ္ ကိုဥပမာျပဳျပီးတင္ျပရရင္ ရွင္ဒိသာပါေမာက္ ဒါမွမဟုတ္ ပံ့သကူ မေထရ္ဆိုရင္ ငယ္စဥ္က အေျခခံသိေပမယ့္ စာေပက်မ္းဂန္
ေလ့လာျခင္း မရွိခဲ့ေပ။မေထရ္သည္ ေန့စဥ္ ေက်ာင္းေဘးက ေရတြင္းအေဟာင္းထဲသို ့တံပူတစ္ေခ်ာင္း
စီ ပစ္ခ်ေနရာမွ တံပူမ်ားသည္ ေတာင္လိုပံုေနတာ ေတြ ့ျပီး အံ့ၾသသြားကာတကယ္လို႔ ငါသာ တစ္ေန႔ တံပူတစ္ေထာက္စာစာက်က္မွတ္ေလ့လာရင္ ပညာရွိျဖစ္လာမွာပဲဆိုတဲ့ အသိ၀င္လာတယ္။ထိုေၾကာင့္ မေထရ္ၾကီးသည္ က်စြာမင္းဆီ၀င္ျပီး ကံ့ကူဆံ အလွဴခံေလ၏ ။ က်စြာမင္းၾကီးသည္ စာသင္သားမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေနက်ကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ ဒီေလာက္
အသက္ႀကီးမွစာသင္ရသလား “က်ည္ေပြ႔ အတက္ေပါက္ပါ့မွ စာတတ္ေပလိမ့္မည္ဟု႔သာ ေျပာလိုက္ေလ၏ ။ထိုအခါက မေထရ္ၾကီးကဘုရင္၏ ေျပာစကားကို မွတ္သားသြားေလ၏္ ။ငါတစ္ေန ့စာတတ္လာရမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ကာ စာေပက်မ္းဂန္ေတြကို ေက်ေအာင္ဖတ္မွတ္ေလ့လာေလသည္ ။
ထိုေနာက္ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားစြာကို ပိုင္နိုင္စြာ သင္အံေလ့လာျပီးေသာအခါမွ နန္းေတာ္သို ့ ၀င္ကာ က်ည္ေပြ႕အတက္ေပါက္ေလဟန္ က်ည္ေပြ ့တြင္ သစ္ရြက္မ်ားကို ခ်ီျပီ က်ည္ေပြ႕အတက္ေပါက္ၿပီဟု နန္းေတာ္ထဲ ၀င္ေျပာေလသည္။ ဘုရင္ကိုလည္း သူစာတတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ရွိသမွ် နန္းေတာ္တြင္းရွိသမွ် ပါရဂူေတြ ေခၚၿပီး စစ္ေမးေစသည္။ဘုရင္ကလည္း စစ္ေမးေလ၏ ။ဒါေပမဲ့ ဘာကိုေမးေမး ေျဖႏိုင္
ေသာေၾကာင့္ ဘုရင္က သေဘာက်ၿပီး မင္းဆရာ အျဖစ္ ခန္႔ထားေတာ္မူေလ၏ ။ထို ရွင္ဒိသာပါေမာက္ ဒါမွမဟုတ္ ပံ့သကူ မေထရ္ မွာအျခားမဟုတ္ေပ ကၽြန္ေတာ္တို ့ငယ္ငယ္က သင္ၾကားခဲ့ရေသာ ဗ်ည္း ၊သရ (က ၊ခ )အကၡရာမ်ားကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သူပင္ ျဖစ္ေလ၏ ။
ထိုေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းတို ့အေနျဖင့္လည္း ယခုမွစျပီး ေလ့လာသင္ယူကာ စာေပ၏အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားၾကည့္ပါ ။ငါလည္းတစ္ေန ့စာတတ္ေပတတ္ျဖစ္ရမည္ဟူေသာ စိတ္ျဖင့္ ယခုပင္ၾကိဳးစားေလ့လာၾကည့္လိုက္ပါ ။စာတတ္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကိုသင္မုခ်ခံစားရ
ပါလိမ့္မည္ ။စာမ်ားမ်ား ဖတ္ေလေလ၊ လူအမ်ားက ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို မိမိက ပိုမို ေျဖလာႏိုင္ေလေလ ျဖစ္လာျပီးေနာက္လူအမ်ားမေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ ျပႆနာမ်ား၊ အေမးပုစၦာမ်ားကို မိမိက ေျဖရွင္းလာႏိုင္ ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈေတြ ပိုမိုတုိးပြား
လာပါတယ္။စာဖတ္တဲ့သူမွာ အမ်ားတကာကို ေဝမွ်စရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ စာမ်ားမ်ားဖတ္ေလေလ ေဝမွ်စရာေတြက မကုန္ႏိုင္ေလပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဘာမွ အက်ိဳးေက်းဇူး မရွိဘူးပဲ ထားပါဦးေတာ့။ဘဝရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြမွာ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔စရာေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။'' ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား ဖတ္ဖန္မ်ားက သားမယားပင္ သိျမင္ကင္းကြာ မလိမၼာလည္းစာေပစကား ေနတိုင္း
ၾကားက ထူးျခားလိမၼာ ရွိသည္သာတည့္ '' ဆိုသည့္ ရွင္မဟာရဌသာရ၏ ဆံုးမစာပါ အတိုင္း ပညာမရွိေသာ ဇနီးသည္ ၊ မလိမၼာေသာ သားသမီးမ်ားပင္ စာေပစကားကို ေန့တိုင္းၾကားဖန္မ်ားလာပါက ဗဟုသုတမ်ား ျပည့္စံုလာကာ လိမၼာေရးျခားရွိလာမည္ျဖစ္သည္ ။ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား
လြန္းတဲ့အတြက္ စာေပေတြကိုေလ့လာ သင္ယူ ဖတ္ရွဴျခင္း အေလ့အထဟာေမြးျမဴသင့္တဲ့ အက်င့္ေကာင္း တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးအစဥ္က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစလို ့ ဆႏၵျပဳရင္း
ညခ်စ္သူ
Share
